Mio fratello è figlio unico

Mio fratello è figlio unico is gesitueerd in het stadje Latina, een voormalig bolwerk van Mussolini, en speelt zich af in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. De heersende politieke spanningen vormen de voedingsbodem voor de extreme politieke keuzes van twee broers uit een exemplarisch arbeidersgezin, dat in een veel te kleine woning vele Italiaanse karakteristieken belichaamt. Maatschappelijke overtuigingen en persoonlijke verlangens worden door de jongens voortdurend uitgevochten met de hun omringende harde realiteit, maar ook met elkaar. Niet alleen geloven ze ieder in een eigen absolute waarheid, ze vallen ook nog voor hetzelfde meisje. De intellectuele Accio, die het seminarie heeft verlaten omdat daar geen ruimte is voor kritische vragen, stort zich onder invloed van een oudere kennis nogal naïef in de fascistische partij. De iets oudere Manrico ontpopt zich als communistische wereldverbeteraar en wil de arbeiders uit de fabrieken op de barricaden krijgen. De jongens worden steeds weer voor nieuwe keuzes gesteld en verliezen elkaar herhaaldelijk uit het oog, om dan weer ongenadig met elkaar te botsen.
Mio fratello è figlio unico won vier Donatello's (Italiaanse Oscars), waaronder een voor de beste acteur (Elio Germano als Accio), en voor het scenario, dat regisseur Daniele Luchetti samen schreef met Sandro Petraglia en Stefano Rulli, de schrijvers van het beroemde Italiaanse filmepos La meglio gioventù.