Alexandra

In 2006 portretteerde Sokoerov de operadiva GalinaVisjnevskaja samen met haar man, de overleden cellist en dirigent Mstislav Rostropovitsj, in zijn documentaire Elegy of Life: Rostropovich Vishnevskaya. Nu speelt zij de verpletterende hoofdrol in zijn nieuwste speelfilm. De bejaarde Alexandra reist naar Tsjetsjenië om er haar kleinzoon Denis, gestationeerd in het centrum van een onoplosbaar lijkende brandhaard, op te zoeken. Sokoerov laat hen elkaar ontmoeten in een geruïneerd Grozny, waar de grootmoeder gemakkelijker contact lijkt te krijgen met de plaatselijke bevolking - hoewel die haar aanvankelijk wantrouwt - dan met haar eigen nazaat. Grootmoeder en kleinzoon hebben elkaar zeven jaar niet gezien en de agressieve, martiale wereld waarin hij verkeert heeft zijn sociale vaardigheden danig ingeperkt. Zonder een druppel bloedvergieten te tonen schetst Sokoerov het verbleekte en getraumatiseerde universum dat hiervoor verantwoordelijk is.
Hoewel Alexandra onmiskenbaar - en voor Sokoerov op een ongebruikelijk directe wijze - politiek geladen is, overstijgt de film het lokale conflict. Alexandra is niet alleen Moeder Rusland en Denis niet alleen de afgestompte Russische soldaat. De regisseur lijkt een laatste humanitaire pauze, een alarmerend laatste keuzemoment, in te willen bouwen in een onbeheersbaar conflict dat in wezen niet zoveel verschilt van vele andere oorlogen. Zo fictief, maar zo werkelijk.