M

De hoofdpersonen raken in deze film verstrikt in hun soms gewelddadige seksuele fantasieën, maar toch kun je M niet zomaar rekenen tot de zogenaamde pink pictures of pinku eiga waar Hiroki bekend (of berucht) mee is geworden. Pink-master Hiroki is zeer wel in staat om een ‘normale’ speelfilm te maken, zoals vorig jaar in Rotterdam te zien was met It’s Only Talk. Dus de pink-kleuring van dit psychologische drama zal zeer bewust zijn gedaan. Hiroki putte uit zijn eigen porno-ervaringen om een serieus en spannend psychologisch verhaal te vertellen over een vrouw met een schrijnend geheim.
De film heeft meerdere hoofdpersonen die ieder hun momenten en scènes krijgen, maar centraal staat toch de huisvrouw Satoko. Op het oog is ze tevreden met haar rustige en comfortable leven. Op een dag leert ze via haar zoontje de jongeman Minoru kennen. Minoru raakt geobsedeerd door Satoko en ontdekt haar geheime dubbelleven: ze wordt misbruikt en tot sadomasochistische prostitutie gedwongen door een lid van de yakuza. Minoru neemt zich voor haar te redden zoals hij ooit zijn moeder probeerde te redden, wat dramatische gevolgen had.
Satoko lijkt haar lot tamelijk gelaten te ondergaan, wat haar rol des te intrigerender maakt. Tegenover de onhandige hulpeloosheid van haar echtgenoot en de bijna dierlijke agressie van de yakuza-pooier werkt haar ingehoudenheid als een mooi contrast. Het is de figuur van Satoko die door haar raadselachtigheid de bewust fragmentarische film bij elkaar houdt. (Zie ook Bakushi van dezelfde regisseur.) (GjZ)