Hana

Een andere Kore-Eda dan we gewend zijn. Geen kleine arthouse-film, geen ingenieuze narratieve puzzel (zoals After Life) en geen minutieus sociaal drama (zoals Nobody Knows), maar een grootse, epische genrefilm. Al wordt het genre - het samoeraigenre - in deze onderhoudende en imponerende productie wel omgekeerd: de film gaat niet over wraak en geweld, maar over vrede en verzoening.
Hana speelt zich af in een arme wijk van het Edo (het huidige Tokio) van zo'n drie eeuwen geleden. Een krottenwijk eigenlijk, waar de mensen in vale oude kleren over modderige straten lopen. Bepaald niet de grandeur van de meeste samoeraifilms. Een van de hoofdpersonen is de jongeman Soza (gespeeld door popster Okada Junichi), die van zijn clan de opdracht heeft gekregen om de dood van zijn vader te wreken. Zo zou de geweldsspiraal kunnen beginnen die het genre zijn bloedige reputatie bezorgde, maar daar wil Kore-Eda duidelijk mee breken. Soza is bepaald niet moordlustig en houdt zich liever bezig met het leren lezen en schrijven van de buurtkinderen. De moordenaar van Soza's vader is een voormalige samoerai (gespeeld door cultacteur Asano Tadanobu). Maar ook deze moordenaar (of beter ‘doder’, want een samoerai doodt in een open, gelijkwaardig en eervol gevecht) heeft het zwaard neergelegd en leeft vredig samen met een weduwe en haar kind. Ook al brengen krachten van buitenaf al die vredigheid in gevaar, Kore-Eda houdt zich bij zijn voornemen om een andere samoeraifilm te maken. (GjZ)