Cell

Door ruisende televisieschermen kil verlichte huiskamers zijn in de meeste speelfilms een herkenbare voorbode voor naderend onheil. In Cell is het vergrootglas gelegd op enkel dit unheimische filmische element. Een geconcentreerde montage van talloze fragmenten met flikkerende en spookachtig sneeuwende beeldbuizen uit Hollywoodfilms. Dit is ultieme metacinema. No message, just medium.