Waiting

'Wij Palestijnen hebben het gevoel geen controle te hebben over ons lot. Regelmatig is er hoop op een mogelijke oplossing, maar die hoop wordt altijd weer tenietgedaan, en dan wachten we maar weer. Wachten is een integraal onderdeel van ons leven geworden. Het vormt de kern van ons wezen,' zegt Rashid Masharawi. De Palestijnse filmmaker, die zelf opgroeide in een vluchtelingkamp in Gaza en momenteel niet terug kan keren naar Ramallah, waar hij een film- en cultureel centrum leidt, gebruikte zijn wachttijd om Waiting te maken. Met een gezonde dosis humor en ironie verbeeldt Masharawi het verhaal van de filmregisseur Ahmad, die zich over heeft laten halen vóór zijn geplande vertrek uit het Palestijnse gebied eerst nog acteurs te selecteren voor het nieuwe (fictieve) Palestijnse Nationale Theater. Hij begeeft zich samen met een cameraman en tv-presentatrice naar vluchtelingenkampen in Syrië, Jordanië en Libanon. Daarop volgen de vaak hilarische ontmoetingen tussen de onverschillige regisseur en de bereidwillige maar meestal talentloze acteurs, gespeeld door echte bewoners van de kampen, die door Ahmad gevraagd worden om iemand te spelen die wacht. Hoewel Waiting geen politiek pamflet is, maar eerder een film over humaniteit, behoudt het drama een politieke ondertoon in het licht van het zo gevoelige Palestijns-Israëlische conflict.