The Silent Holy Stones

Hoewel grote delen van Tibet voor westerlingen nog steeds tot de slechtst bereikbare plaatsen op aarde behoren, komt de camera er schijnbaar probleemloos. Met de Tibetaanse landschappen en leefomstandigheden hebben bioscoopbezoekers de afgelopen jaren kennis kunnen maken dankzij uiteenlopende producties als Die Salzmänner von Tibet, Seven Years in Tibet en de Chinese eco-actiefilm Kekexili. Het werd de hoogste tijd dat zich daar authentieke Tibetaanse stemmen bij zouden voegen. Wanma-caidan, onlangs afgestudeerd aan de filmacademie van Peking, maakt er met The Silent Holy Stones een overtuigend begin mee. In een heldere stijl, die doet denken aan zowel recente Iraanse cinema als aan Japanse meesters, toont hij het leven van een stel Tibetanen tijdens een paar winterdagen in een klein plaatsje. Een jonge lama is blij dat hij voor enkele dagen is ontheven van zijn religieuze verplichtingen en wat tijd met zijn familie kan doorbrengen. Hij en zijn jonge vriend, een levende boeddha, doen niets liever dan eindeloos video's kijken van een Chinese televisieserie. Met een reeks kleine gebeurtenissen - de opvoering van een traditionele Tibetaanse opera, een onverwacht sterfgeval, een ritselaar die de jeugd geld aftroggelt - geeft Wanma-caidan een innemend (maar nooit te lieflijk) beeld van het hedendaagse leven in Tibet, en daarmee van de spanning tussen locale tradities enerzijds en de verlokkingen van Chinese kitsch en moderniteit anderzijds. (GT)