The Shepherd

Het lijkt alsof het werk van Joesoep Razikov het enige culturele contact is tussen Oezbekistan en de rest van de wereld. Zijn films laten het hedendaagse leven in het postsovjettijdperk zien in dit land in Centraal-Azië. Beetje bij beetje stipt Razikov de onderwerpen aan die mensen bezighouden in deze veranderende samenleving. Dat is niet de eenvoudigste taak; veel onderwerpen zijn nog taboe. Deze film gaat over emigratie, en de botsing tussen de traditionele Oezbeekse manier van leven en veranderingen als gevolg van wereldwijde ontwikkelingen. Degenen die bekend zijn met Jamila, een verhaal van Dzjingiz Aitmatov, zullen snel een vergelijking trekken met het begin van de film. Volgens een Centraal-Aziatische traditie is een jongere broer verantwoordelijk voor de vrouw van zijn broer in diens afwezigheid. Zo ook de dertien jaar oude Jamshed. Bij gebrek aan werk is zijn broer naar het Westen vertrokken om geld te verdienen. Jamshed doet dus wat hij hoort te doen, ook al droomt hij van dingen die jongens van zijn leeftijd veel liever doen. Hij ziet zijn schoonzus en zijn plicht jegens haar als een last. The Shepherd is gefilmd in de prachtige Oezbeekse bergstreek Baisoen. De beelden geven een poëtisch tintje aan het verder realistische verhaal. Razikov vertelt een klein, kwetsbaar verhaal waarin niet veel gebeurt. Hij is vooral een waarnemer van het (gevoels)leven op het Oezbeekse platteland. (LC)