Tentatives de se décrire

Deze film is een onderdeel van een autobiografisch project dat in omvang en vrijmoedigheid zijn gelijke in de filmgeschiedenis niet kent. Vooral met Babel (380 minuten) kreeg dit project een monumentale omvang, maar ook Tentatives de se décrire levert een aanzienlijke bijdrage. Het is een project dat niet alleen imponeert door zijn lengte en zorgvuldigheid, maar ook en vooral door de gedetailleerdheid en de onverbloemde wijze waarop Lehman zelfs de meest intieme zaken aan de orde stelt. Tentatives de se décrire is een film over kijken en representeren. Vaak zeer letterlijk. Lehman legt zich naakt op een fotokopieerapparaat of laat zich kneden door een masseur. Hij laat mensen uit zijn omgeving en andere filmers aan het woord (zo bevat de film een mooie scène met Johan van der Keuken). En hij geeft een kijkje in zijn obsessieve verzameling van eigenlijk alle sporen die hij als mens en kunstenaar achterlaat. De meeste dagboekfilms worden tegenwoordig gemaakt op video, maar Lehman houdt hardnekkig vast aan filmen op 16mm. Dat geeft Lehman de voor hem zo noodzakelijke controle over de productie en een concreet resultaat, het tastbare filmblik, waar hij behoefte aan heeft. Film dwingt hem in al zijn kostbaarheid en moeizaamheid zorgvuldig te werk te gaan. (GjZ)