Takeshis'

Kitano 'Beat' Takeshi, wereldbefaamd ster van film en televisie, ontmoet zijn geblondeerde dubbelganger die eveneens Kitano heet. Deze Kitano is supermarktmedewerker en een dodelijk onzekere aspirant-acteur die zich voortdurend de kaas van het brood laat eten. Hoewel hij de ster Kitano niet eens zelf om een handtekening durft te vragen, sluipen er na hun ontmoeting kogelregens à la Sonatine zijn dromen(?) binnen. Een reeks van bij tijd en wijle hersenbrekende verwisselingen dient zich aan: welke Kitano moeten we serieus nemen, wat is droom en wat is werkelijkheid, wie is wie en wie speelt wie? En hoe uit dit doolhof weg te komen? Takeshis' is een wat omstreden film. Maar kritiek als 'narcistisch' kan gezien het onderwerp eigenlijk geen verwijt zijn, en ook de term 'deconstructie' kan hier gezien de formele speelsheid geen vies woord zijn. De vergelijking met Otto e mezzo ligt voor de hand. Kitano neemt in Takeshis' zijn eigen oeuvre immers met veel solipsistische zelfspot onder de loep en lijkt - op zoek naar de uitgang - niet aan zijn geserreerde geweldsexplosies, tedere doodsfantasieën, amusante choreografieën en andere eigenzinnigheden te kunnen ontsnappen. Hoe het ook zij, het resultaat nodigt uit tot herzien: een surrealistische, hilarische, soms uitdagende en vernieuwende film, die soms - zoals dat vaker geldt voor subversieve exercities van eigenzinnige regisseurs - ook irritant en vermoeiend is. (GT)