Lunacy

De Tsjechische titel betekent zowel gekte als gekken, en dat komt ruimschoots aan bod in de nieuwe film van surrealist, kunstenaar, filosoof en schrijver Jan Svankmajer. Het leven is krankzinnig en wij (of zij?) zijn gekken. Volgens de regisseur zelf is dit werk, waarin hij zoals in al zijn films live action combineert met animatie, een 'filosofische horrorfilm' met thema's als absolute vrijheid, manipulatie en repressie door beschaving. Hij verontrust en schokt, hij vermaakt en zet je aan het denken - of je dat nu wilt of niet. Het scenario van Lunacy is losjes gebaseerd op twee korte verhalen van Edgar Allen Poe en is een allegorie op de krankzinnige wereld van nu. Alhoewel de film zich afspeelt in negentiende-eeuws Frankrijk, zullen enkele anachronismen en realia de oplettende kijker niet ontgaan. De jonge Jean Berlot (gespeeld door Pavel Liska, ook te zien in Bohdan Sláma's Something Like Happiness) wordt geplaagd door nachtmerries waarin hij naar een gekkenhuis wordt gebracht. Op de terugreis van zijn moeders begrafenis wordt hij door een markies (geïnspireerd op markies De Sade) uitgenodigd om te overnachten in diens kasteel. Daar is Berlot getuige van een schandalige orgie en een 'therapeutische' begrafenis. De markies helpt hem zijn angsten te overwinnen, en brengt zijn gast naar een gesticht waar de patiënten complete vrijheid genieten, en het personeel achter slot en grendel zit. (LC)