Death Rode Out of Persia

De film met de mooiste titel dit jaar - in het Hongaars al helemaal - is gebaseerd op een gelijknamig kort autobiografisch verhaal van de jong overleden Péter Hajnóczy (1942-1981). Eerder waagde János Szász zich met Temetés/Funeral (1998) al eens aan een werk van deze alcoholist met zelfdestructieve neigingen - als dat niet dubbelop is. Het verhaal gaat over een schrijver die na drie jaar van dronkenschap bij het doorbladeren van zijn notities tot de conclusie komt dat hij niet alleen moet drinken maar ook zal moeten werken, omdat hij anders in de toekomst gedwongen is zijn wijn aangelengd te nuttigen... Hij bereidt voor zichzelf een spritzer, drinkt die vol afschuw en begint: 'Voor me ligt dit verschrikkelijke witte vel papier dat ik moet vullen.' Wat volgt is een klassieke film over delirium en een delirische film over creativiteit, schrijverschap, drank en liefde. De schrijver (Melis) becommentarieert zijn eigen verhaal, dat gaat over een relatie uit zijn verleden. Als jongeman (Schneider) moet hij kiezen tussen sigaretten en alcohol, of het preutse meisje (Verebes) dat niet wil dat haar liefde rookt of drinkt. Eentje dan...? Death Rode Out of Persia kwam er niet zomaar. Zes jaar geleden maakte Horváth al een zeventien minuten durende versie, die nog steeds in de film zit. De speelfilm is de eerste productie van TT Films, het bedrijf van Béla Tarr, met wie Horváth al jaren bevriend is en in wiens Sátantángó hij Petrina speelde. (GT)