Cinnamon

De film Cinnamon is omschreven als bijna documentair. Het dagelijkse leven wordt zo schijnbaar terloops vastgelegd dat het drama toeval lijkt. Je zou het ook andersom kunnen bekijken en daarmee de bijzondere kwaliteit van de film meer recht doen. In dat geval bekijk je de film als een documentaire die zo beheerst en subtiel is gemanipuleerd dat hij de schijn van fictie wekt. Het drama wordt dan minder per ongeluk aangeraakt. Documentaire of speelfilm, heel belangrijk is het etiket niet, maar de twijfel geeft aan dat het een bijzondere film is die niet zomaar in een hokje past. Kevin Jerome Everson heeft vele korte vignetten gemaakt van het leven binnen de zwarte Amerikaanse gemeenschap. Zijn hierbij ontwikkelde contemplatieve werkwijze - waarin een korte film de allure van een essay kon krijgen - past hij nu toe in een lange film. De film geeft een impressionistisch beeld van een zwart Amerikaans gezin van wie vader John en dochter Erin zich geheel overgeven aan het zogenaamde drag-racing; autoraces met zelf verbouwde wagens. De liefdevolle behandeling van hun als een volbloed renpaard verzorgde blauwe racemonster is door de filmmaker al even liefdevol vastgelegd. De film bestaat vooral uit observaties. Soms lijkt Everson zijn onderwerp haast stiekem te besluipen om de natuurlijke gang van zaken maar niet te verstoren. (GjZ)