Zwarte zwanen

Een jongen en een meisje ontmoeten elkaar op het strand van Zuid-Spanje. Een mooi meisje. Een mooie jongen. En ja, ze vallen voor elkaar. Maar geen moment geeft de film het idee dat het hier gaat om een leuke en ongecompliceerde vakantieliefde. Zelfs een leuke serieuze verliefdheid zit er meteen al niet in. Er is hier sprake van niets minder dan een amour fou. En dat is misschien nog te weinig gezegd. Amour fou is hier niet alleen een metafoor voor een hevige en gepassioneerde liefde, hier is van meet af aan de echte waanzin aan het werk. Volledige overgave is te zwak uitgedrukt: vooral het meisje stort zich met ware doodsverachting in een avontuur dat onvermijdelijk fataal moet zijn. Zwarte zwanen is een film met twee allesbepalende hoofdpersonen en een hevig dramatisch verhaal. Zo'n film vereist het nodige van zijn acteurs, sterker nog: hij staat of valt bij zijn acteurs. De film staat fier overeind dankzij vooral Carice van Houten als de warrig-waanzinnige Marleen en ook door Dragan Bakema als de zinnelijke Vince. Een film die verder vooral een debuutfilm is met de onverschrokkenheid die de betere debuutfilm eigen is. De titel van de film verwijst naar een Oudhollands kinderliedje. Een cryptisch liedje over zwanen die over de zee varen en een gebroken sleutel. Binnen de context van de film is het een onheilspellend liedje. Over stervende zwanen eigenlijk. (GjZ)