Un día sin Méxicanos

Het uitgangspunt van Un día sin Méxicanos is even eenvoudig als leerzaam en hilarisch. De ramp die het leven in Californië stillegt is niet een aardbeving of totale stroomuitval, maar het plotseling op mysterieuze wijze verdwijnen van de gehele Latino-bevolking. Regisseur Sergio Arau en scenariste Yareli Arizmendi goten het gegeven deels in de vorm van een verrukkelijke mockumentary, en deels in de vorm van kleine verhalen rond personages die reageren op de verrassende gebeurtenissen. Oorspronkelijk bedacht als korte film, bleek het idee zoveel materiaal op te leveren dat er een lange speelfilm ontstond, die nu in Mexico tot een enorm publiekssucces is uitgegroeid. Un día sin Méxicanos speelt een slim spel met het heen en weer switchen tussen standpunten: soms zien we de toestand door de politiek gekleurde bril van de media, dan weer door de ogen van de filmmakers. We zien in de geweldige beginscènes hoe Mary Jo wanhopig haar verhaal doet over de plotselinge verdwijning van haar echtgenoot en een van haar kinderen. In flashbacks wordt vertelt over onder meer een rechtse senator, een anti-immigratie-activist en zijn liberale vader, en een tv-verslaggeefster die van haar producent juist haar Latino-herkomst moet benadrukken. Wanneer de Latino's ertussenuit knijpen via de in mist gehulde Golden Gate-brug, ontbrandt de strijd om de macht. (ID)