Sylvia Kristel - Paris

Wanneer wordt een opname een portret? Als we er iets unieks in zien? Or als we er iets in herkennen? Tien jaar geleden begon Manon de Boer uiterst sobere opnamen te maken van lezende gezichten. Sindsdien is ze doorgegaan met haar onderzoek naar de impact van een gezicht dat wordt geregistreerd met een camera. Of ze maakt portretten door het gezicht opzettelijk buiten beeld te laten, door een persoon met tekst te beschrijven. In haar laatste film combineert ze beide benaderingen. Sylvia Kristel - Paris is een portret van de Nederlandse actrice die in de jaren '70 speelde in de erotische serie Emmanuelle. Na enkele minuten blanco film verschijnt de actrice in beeld, rokend. Zodra ze begint te vertellen over de begindagen van haar carrière in Parijs, glijden recente 8mm-beelden van die stad voorbij. De beelden contrasteren scherp met haar persoonlijke verslag. Aan het eind zien we de actrice opnieuw, weer een sigaret rokend, waarna ze weer precies hetzelfde verhaal vertelt, opnieuw met beelden van hedendaags Parijs. Door de twee interviews naast elkaar te zetten, die met een tussenperiode van enkele maanden zijn opgenomen, verbeeldt Manon de Boer de relatie tussen individuele herinneringen aan een tijdvak (de jaren '70) en een locatie (Parijs). Op verzoek van Manon de Boer wordt de vertoning aangevuld met enkele fragmenten uit een documentaire over filmmaker Barbara Loden en haar enige film Wanda (1970).