Spicebush

Everson maakte eerder een imponerende reeks experimentele korte films - ook in Rotterdam vertoond - over de levens en mythes van zwarte Amerikanen. Ook Spicebush gaat over zwart Amerika, en ook deze film is experimenteel, in de zin dat hij diverse filmstijlen bevat en is opgebouwd uit uiteenlopende fragmenten. Naast documentairebeelden over educatie, werk of werkloosheid en opnamen van landschappen zijn er ook gedramatiseerde scènes. Sommige delen zijn uitgesproken symbolisch, andere bieden meer gebruikelijke vormen van drama of documentaire. De film bevat prachtig en bijzonder archiefmateriaal uit verschillende bronnen. Smaak en visie brengen een fraaie eenheid in deze diversiteit. Een terugkerend motief is een klein meisje in steeds andere vermommingen en op steeds andere plaatsen. Volgens de filmmaker heeft zij de rol van het koor in een klassiek drama. Zij geeft het afstandelijke commentaar. Op zijn unieke, eigenzinnige manier vertelt Everson over de vaak onbekende geschiedenis van zwarte Amerikanen. Een politieke film, maar de maker schuwt duidelijk de traditionele vorm van de realistische documentaire. Blijkbaar wil hij zaken naar voren brengen die een meer complexe en feitelijk poëtische benadering vereisen. De titel van de film is ontleend aan de vlinder van de staat Mississippi, de 'spicebush swallowtail'. In de film is Mississippi een plaats van oorsprong. De vlinder met de prachtige naam staat voor vernieuwing en opnieuw beginnen. (GjZ)