La fille seule

La désenchantée was een persoonlijke doorbraak, maar dit is de film waarin Jacquot werkelijk zijn artistieke vrijheid vond en die van de 19-jarige Virginie Ledoyen een internationale ster maakte. De film volgt (letterlijk en in real-time) een kamermeisje in een viersterrenhotel in Parijs op de eerste ochtend van haar werk. Het is bovendien de dag waarop ze haar bezitterige vriendje (Benoît Magimel) wil vertellen dat ze zwanger is. Net als in La désenchantée laat Jacquot op ingenieuze wijze allerlei levenskeuzes de revue passeren voor zijn jeugdige heldin. Maar vergeleken bij die film, die gaat over de onevenwichtigheid en de emotionele vlucht van een meisje dat de zwaarste periode van haar leven meemaakt, is La fille seule uiterst lichtvoetig. Caroline Champetiers camera zuigt zich vast aan Ledoyen, die dienbladen uit de keuken door de gangen van het hotel sjouwt. Het is een unieke filmtechnische prestatie en een prachtig voorbeeld van vertrouwen tussen regisseur en actrice. Er zijn weinig films die zo'n scherp beeld geven van de angst, de verveling en de adrenaline die de druk van een voltijdbaan met zich meebrengt. Jacquot: 'La fille seule is de film die ik wilde maken toen ik een jaar of veertien, vijftien was. Precies, vanaf het eerste shot.'(KJ)