Calvaire betekent beproeving, en ook de Engelse titel The Ordeal geeft redelijk aan waar het om draait. De grote vraag en twistpunt is hoe deze beproeving geïnterpreteerd moet worden. Er bestaat een kans dat uw buurman u verbijsterd, zelfs boos zal aankijken als u grappen ziet waar hij voornamelijk schokkend nihilisme herkent. Zoals gezegd, het is een interpretatiekwestie, maar vooralsnog zullen we Calvaire aanprijzen als een (zeer) zwarte komedie. Rondreizend entertainer Marc Stevens (Laurent Lucas, bekend uit onder meer Tiresia) heeft in een bejaardenhuis in de Franse Ardennen moeite de oude dames van zich af te houden. Dus gaat hij ondanks het bar slechte weer in de donkere dagen voor Kerst op weg en neemt ergens een verkeerde afslag. Iedere cinefiel weet wat dat betekent: een confrontatie met minder wenselijke elementen in de samenleving. De herbergier die de onfortuinlijke zanger onderdak biedt, ziet in hem een vervanging van zijn verdwenen(?) vrouw en de dorpelingen tonen hun ongezonde interesse wanneer ze lucht krijgen van 'haar' terugkeer. Camerawerk is van Benoît Debie, die ook Gaspar Noé's Irréversible en Innocence van Hadzihalilovic (zie aldaar) draaide, hetgeen garant staat voor de juiste gruizige jaren zeventig atmosfeer (inderdaad, die van Deliverance, Straw Dogs of The Texas Chain Saw Massacre). Geproduceerd door de mensen van La Parti, die ons vorig jaar reeds Aaltra brachten. (GT)
- Filmmaker
- Fabrice Du Welz
- Productielanden
- België, Frankrijk
- Jaar
- 2004
- Festivaleditie
- IFFR 2005
- Lengte
- 94'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Internationale titel
- The Ordeal
- Taal
- Frans
- Producent
- La Parti
- Sales
- Funny Balloons
- Scenario
- Fabrice Du Welz
- Cast
- Philippe Nahon, Jackie Berroyer, Laurent Lucas
- Distributeur
- Lumière Publishing NV