Birth of the Seanéma

Hypnotiserende experimentele film die een geheel andere betekenis geeft aan het begrip traagheid. Een andere betekenis krijgt ook het kijken naar de zee. De zee is in de film de plaats waar alle herinneringen van ieder wezen en van alle dingen in de wereld verblijven. Uit dit allesomvattende geheugen verschijnen beelden waaruit een verhaal over een verloren stad wordt geweven. De herinneringen van de stadsbewoners, hun dromen en hun emoties gaan kwetsbare verbanden aan. De zee is voor de filmmaakster niet zomaar een metafoor, haar liefde voor de zee is ook concreet. Net zo concreet als haar liefde voor bewegende beelden. De bodemloosheid van de zee fascineert haar en stimuleert haar mijmeringen. Ze onderzoekt voor deze film of bewegende beelden eenzelfde bodemloosheid kunnen hebben; een onuitputtelijke bron van dromen en herinneringen. De film is uitgesproken experimenteel en poëtisch op een manier die in Zuidoost-Azië (nog) vrij zeldzaam is. Toch volgt hij zeker niet zomaar westerse (of Japanse) voorbeelden na. De meditatieve kwaliteit wijst op een stellige eigenheid. (GjZ)