Roodkapje verteld door honderdzestig Nederlanders

Bewoners van eenzelfde straat in Haarlem vertellen samen het sprookje uit de titel, in ieder vijftien woorden.

Tekst iffr 1977:
Deze film, die eind 1976 gereed kwam, sluit aan bij The Mutt uit 1967. In die laatse film was alleen de letterlijke tekst van een getypt draaiboek te zien. Het verhaal en geluid kon je lezen op het doek. In Roodkapje... is op een vergelijkbare manier met taal en beeld gewerkt. 160 mensen uit de Haarlemse straat, waar Kees Hin in zijn jeugd woonde, vertellen, gezeten in een comfortabele stoel, steeds 15 woorden van het door Schippers herschreven verhaal. Eén voor één. Soms moet iemand midden in een zin beginnen en midden in een zin eindigen. Het is alsof je de taal van iemand afpakt. Kinderen, mannen, vrouwen en bejaarden, iedereen vertelt een stukje 'Roodkapje', maar wat onwennig, omdat hij of zij niet precies weet waar de tekst in het verhaal hóórt. Kees Hin: "Ik probeer een verhaal op een andere manier te vertellen. Er worden te veel zekerheden verkondigd. Het ontdekken van nieuwe problemen en mogelijkheden en die in een sterke, extreme vorm gieten. Dat is het doel."