Portraits filmés

De filmmaakster vroeg een veertiental vrienden en bekenden om uit hun herinnering een verhaal te vertellen. Een waar gebeurd verhaal. Het mocht alles zijn, lang of kort geleden gebeurd, vers in het geheugen of pas vertelbaar na lang piekeren. Wel moesten de verhalen voor de verteller een persoonlijke betekenis hebben. Voor een statische camera vertelden de modellen van de portrettist eenvoudigweg hun anekdote. Om te laten zien hoe onderhoudend de waarheid kan zijn.