Mon-rak Transistor

Monrak Transistor bevestigt de reputatie van regisseur Penek Ratanaruang (maker van 6ixtynin9) als de belangrijkste satirist van de nieuwe Thaise cinema. Het is een gekunsteldcynische, muzikale komedie die zo vol zit met huiselijke emotie, boerenerfgevloek, spontane uitbarstingen in gezang en vileine spelingen van het lot dat je je afvraagt of Billy Wilder herboren is in Bangkok. De film voert ons mee naar het hart van Thailands geliefde countrymuziek (look thoong), een genre waarin verloren liefdes en een verlangen naar het simpele thuisleven van weleer thematisch de boventoon voeren.Pan (Suppakorn Kitsuwan) is een dorpse jongeman met twee grote passies: de mooie Sadaw (Siriyakorn Pukkavesa), die hij het hof maakt en huwt, en het zingen van look thoong. Wanneer Pan opgeroepen wordt voor het leger, begint Sadaw naast haar transistorradio een huwelijkscadeau te slapen en droomt ze van haar zoetgevooisde partner, niet wetend dat hij zijn legerverplichtingen zal ontvluchten ten gunste van zijn muzikale carrière. Wanneer Pans grote doorbraak eindelijk komt zit het lot tegen, wordt de hereniging van het stel gefnuikt en komt de zanger behoorlijk in de dunne stront terecht. Het immer ononvoorspelbare Monrak Transistor, dat van stank naar zoetheid voert en weer terug, was afgelopen december de grote winnaar van de belangrijkste Thaise filmprijzen. Chuck Stephens schrijft voor Film Comment