Etre et avoir

Nicolas Philibert wil met zijn documentaires vooral verhalen vertellen. Zijn films staan, zo vind ook de maker, niet ver van fictie af, en Philibert noemt zichzelf dan ook liever filmmaker dan documentairemaker. Philibert was al een tijdje aan te piekeren over het maken van een film over leerprocessen bij kinderen. Tegelijkertijd liep hij rond met het idee voor een film over het platteland. Op natuurlijke wijze kwamen deze twee onderwerpen bij elkaar in het fraaie Etre et avoir. Plaats van handeling is een piepklein schooltje waarvan de dertien leerlingen, in leeftijd variërend van vier tot elf jaar, in één klas zitten. Al twintig jaar is Georges Lopez directeur, kleuterjuf, meester en gymleraar tegelijk. De school bevindt zich in een dorpje in het hart van de Auvergne, een landelijke en bergachtige streek in Frankrijk. Philibert volgde de klas en meester van de strenge winter tot aan de zomervakantie.In deze tijden van mammoetscholen, leerfabrieken en overvolle klaslokalen is het een verademing om te zien dat het ook anders kan. De wat traditionele manier van lesgeven van Lopez en de onbevangenheid van de kinderen werd op liefdevolle, humane wijze door Philibert gefilmd. Hartverwarmende, ontroerende en grappige momenten passeren de revue, zoals wanneer de kinderen worstelen met de moderne techniek van een kopieerapparaat. En de scènes bij het afscheid voor de zomervakantie blijven in het geheugen gegrift.