Eind 1917 was Vaslav Nijinski samen met zijn vrouw Romola en hun dochter Kira in St. Moritz, in afwachting van het einde van de oorlog. De beroemde danser werkte niet meer voor Diaghilevs befaamde Ballets Russes en kon eigenlijk niet veel kanten op. Een jaar later kreeg hij een zenuwinzinking. Het gevecht dat hij toen begon te strijden hield hij bij in een dagboek.Bijna vijftien jaar na Cox' beroemde filmportret van Van Gogh (Vincent) keert hij terug naar een thema dat hem zeer na aan het hart ligt: de kunstenaar die op een grens moet balanceren. Zijn verfilming van Nijinski's dagboeken is een echt labour of love: Cox werkte met tussenpozen tientallen jaren aan de film.De dagboekfragmenten worden in de film voorbeeldig voorgelezen door Sir Derek Jacobi. Cox is zeer inventief in het vinden van beelden bij de woorden. De film alterneert tussen poëtische, bijna abstracte natuurbeelden, ensceneringen van Nijinski's choreografieën in de openlucht, fragmenten uit zijn gezinsleven en historisch beeldmateriaal. Nijinski komt in de film naar voren als een complex mens, een apolitiek maar diepzinnig denker die zich intens verbonden voelt met God, zij het op pantheïstische wijze. Zijn gedachten over Diaghilev, Nietzsche en Christus worden afgewisseld met ideeën over vleeseten en masturbatie en gedachten over zijn vrouw en dochter. Cox' film is een ode aan het leven, de muziek, de dans en, uiteindelijk, de film.
- Filmmaker
- Paul Cox
- Première
- Europese premiere
- Productieland
- Australië
- Jaar
- 2001
- Festivaleditie
- IFFR 2002
- Lengte
- 95'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Taal
- Engels
- Producenten
- Illumination Films, Music Arts Dance Films
- Sales
- Winstar TV + Video
- Scenario
- Paul Cox
- Camera
- Paul Cox
- Editor
- Paul Cox