Verzweiflung

De tweede lange film van Marcus Lauterbach is een meeslepend en hartverwarmend drama over liefde, vertrouwen en de vraag naar schuld dat mede door de twee geweldige hoofdrollen van Nian Petri (ook in Die Unberührbare) en Sylvester Groth overtuigt. Ulrike komt uit de gevangenis en woont alleen. Als ze al andere mensen wil ontmoeten, dan zijn het de mensen die haar zullen geven waar zij van denkt dat het haar lot is: straf voor het vermoorden van haar kind. Voortdurend is ze op zoek naar bewijs voor haar idee dat niemand van haar kan houden, en dat haar leven een beproefing moet zijn. Maar wanneer ze Sigs tegenkomt, ontstaat er toch iets dat lijkt op liefde. Zo nu en dan slaagt ze er even in haar verleden vergeten, en wordt haar bestaan iets lichter. Onvermijdelijk wordt Sigs nieuwsgierig naar de reden van haar zwijgzaamheid. En zo drijft hij haar opnieuw in de hoek en ze verlaat hem. Het idee dat hij haar zou verlaten, omdat hij achter haar verschrikkelijk geheim is gekomen, is ondragelijker, dan hem zo te verlaten. Toch ontmoeten ze elkaar weer. Lauterbach citeert naar aanleiding van zijn moderne tragedie, de Canadese regisseur Atom Egoyan: '"De meest voorkomende spanningen tussen mensen komen uit de eigen zware lasten, en ze slagen er niet in om ze kwijt te raken, en kunnen er ook niet over praten". Dat is het thema van mijn film.' GT