No Ghost just a Shell

Pierre Huyghe lichtte een geprefabriceerd personage, genaamd Ann-Lee, uit een verkoopcatalogus voor makers van manga-films. In plaats van haar een echte rol in een verhaal te geven, presenteert hij haar in deze installatie als een lege huls, een personage zonder psychologie dat een beroep doet op kunstenaars om haar met hun verbeeldingsvermogen leven in te blazen. Parreno en Gonzalez-Foerster voegden hieraan hun eigen Ann Lee-interpretaties toe. Pierre Huyghe (1962) is een van die kunstenaars die in de late jaren negentig installaties en films maakte als 'remakes' of refererend aan bekende films. Remake (1995) was een herbewerking van Hitchcocks Rear Window, Les Incivils (1995) bewerkte aspecten van Pasolini's Uccellacci e Uccellini. Andere filminstallaties waren Film Made Without Images (1995), waarin alleen de ondertiteling van een speelfilm werd vertoond, Blanche Neige/Lucie, waarvan de titel verwijst naar de Franse vrouw die een liedje voor Disney's Sneeuwwitje dubde en The Third Memory (2000), dat gerelateerd is aan Lumets Dog Day Afternoon. No Ghost, Just a Shell is een van de vele samenwerkingsverbanden tussen Huyghe, Phillipe Parreno en Dominique Gonzalez-Foerster.