Calle 54

  • 105'
  • Spanje
  • 2000
De Spaanse filmmaker Fernando Trueba voelde zich verplicht een ode te maken aan de Latin jazz, de muziek 'die me van het leven laat genieten, zoals niets anders dat kan'. Calle 54 is dan ook een openlijke liefdesverklaring aan de vertegenwoordigers van deze inmiddels immens populaire muzieksoort. Een als documentaire vermomde spetterende concertfilm, een aanschakeling van schitterende optredens van grote sterren als Tito Puente, Gato Barbieri, Paquito D'Rivera en Jerry Gonzales.Anders dan in Wim Wenders' Buena Vista Social Club wordt in Calle 54 beperkte achtergrondinformatie gegeven. Trueba, die begin jaren tachtig via Paquito D'Rivera's album Blowin' voor het eerst met de muzieksoort in aanraking kwam, wilde met zijn film in eerste instantie zijn passie voor de muziek met zoveel mogelijk mensen delen. En is er daarvoor een betere manier dan de muzikanten voor zich te laten spreken, of, liever gezegd, te laten spelen? De muzikale kwaliteiten van de artiesten komen optimaal tot hun recht in de eenvoudige decors, door Trueba sfeervol uitgelicht. De twaalf optredens worden voorafgegaan door een korte gesproken introductie dan wel een kort interview met de optredende muzikant.Door de indrukwekkende cast is Calle 54 toch ook een belangrijk historisch document geworden. Maar dat Trueba ook in zijn eerste opzet is geslaagd staat buiten kijf: bij vertoningen in Spanje, New York en op de filmfestivals van Venetië en Toronto klonk na elk muzikaal optreden in de film een klaterend applaus.
Filmmaker
Fernando Trueba
Productielanden
Spanje, Frankrijk
Jaar
2000
Festivaleditie
IFFR 2001
Lengte
105'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Spaans
Producenten
Trueba P.C., ARTE France Cinéma, Cinétévé
Sales
Rosa Bosch
Scenario
Fernando Trueba
Filmmaker
Fernando Trueba
Productielanden
Spanje, Frankrijk
Jaar
2000
Festivaleditie
IFFR 2001
Lengte
105'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Spaans
Producenten
Trueba P.C., ARTE France Cinéma, Cinétévé
Sales
Rosa Bosch
Scenario
Fernando Trueba