Sleepy Hollow

Tim Burtons nieuwe film is een lust voor het oog. Het is een spookverhaal, geïnspireerd op het verhaal 'The Legend of Sleepy Hollow' (1819) van Washington Irving, dat zich afspeelt rond de eeuwwisseling tweehonderd jaar geleden. De enige kleur die hier en daar de mistige grijze zweem doorbreekt is bloedrood. De New-Yorkse detective Ichabod Crane (Depp) hanteert bij zijn misdaadonderzoek een 'modern-wetenschappelijke' werkwijze. In het begin van de film wordt hij naar Sleepy Hollow aan de Hudson gestuurd, een gesloten Nederlandse gemeenschap waar hij de man op het spoor moet komen die reeds drie mensen onthoofd heeft. Crane wordt verwelkomd in het huis van de rijke Baltus Van Tassel en zijn mooie dochter Katrina (Ricci). De theorie die de detective al snel ter ore komt, is dat de moorden gepleegd worden door de geest van de wraakzuchtige Hessiaanse Paardenman, een Duitse huurling met een vlijmscherp zwaard die ooit in de buurt aan zijn eind kwam. De rationalist Crane verwerpt deze bijgelovige prietpraat en wil met zijn zelfgebouwde meetapparatuur het onmogelijke van deze theorie bewijzen. Dat is minder eenvoudig dan hij dacht. Burton benadert het klassieke verhaal (de eerste verfilming stamt reeds uit 1912) met veel visuele en weinig inhoudelijke eerbied. De elegante productie, met zeer excentrieke special effects, zit boordevol kleine - vaak terloopse - grappen en verwijzingen (zelfs naar Burtons eigen Mars Attacks!) en heeft een ideale cast die alle ambivalentie prachtig aanvoelt.