Seventeen Years

Met Seventeen Years keert Zhang Yuan terug naar het thema dat hij eerder in Sons aansneed: het opgroeien in een verscheurde familie en de emotionele schade die daarvan het gevolg is. Seventeen Years is een familietragedie die niet alleen de verstoorde verhoudingen laat zien, maar ook aantoont hoe sterk familiebanden onder extreme omstandigheden kunnen zijn. Tao Lin en Yu Xiaoqin zijn stiefzussen. Ze gaan naar dezelfde school en delen dezelfde slaapkamer, maar verder hebben ze niets gemeen. Hun ouders zijn allebei geneigd hun eigen dochter voor te trekken, wat een ongezonde rivaliteit tussen de meisjes bewerkstelligt. Als Yu Xiaoqin geld steelt van haar vader, het luttele bedrag van zestig cent, geeft ze haar zuster de schuld. Tao Lin, die er niet in slaagt haar onschuld te bewijzen, slaat bij een ruzie haar zus per ongeluk dood en belandt in de gevangenis. Zeventien jaar later krijgt ze toestemming om, vergezeld van een cipier, haar ouderlijk huis te bezoeken. Het weerzien met haar ouders is pijnlijk; de emoties variëren van wroeging, angst en woede tot vergevingsgezindheid. De confrontatie wordt door Zang op beheerste en naturalistische wijze in beeld gebracht. Hoewel zonder de rauwheid van Sons, heeft Seventeen Years eenzelfde documentaire-achtige benadering, mede doordat Zhang alles op locatie geschoten heeft. Dat is overigens op zich al een prestatie: Zhang is hiermee de eerste filmregisseur die toestemming heeft gekregen om binnen de muren van een Chinese gevangenis te draaien.