Sao Jerônimo

In zijn persmateriaal omschreef Júlio Bressane de Heilige Hiëronymus (Sao Jerônimo) als een groot filmmaker. Wat kan hij daarmee bedoeld hebben? Waarom zou je een geleerde, gelovige en ascetisch levende vroege christen (hij leefde in de vierde eeuw van onze jaartelling in een streek die door ontelbare Balkanoorlogen al vele malen van naam is veranderd) omschrijven als een cineast? Wellicht heeft het ermee te maken dat Bressane deze liefhebber van klassieke teksten, die volgens de toenmalige kerkleiders de verkeerde boeken las, volledig volgt in zijn zelfopoffering: als Hiëronymus zich terugtrekt in een fantastisch kaal landschap levert dat onweerstaanbaar fraaie beelden op. En misschien ook omdat Bressane Hiëronymus' visioenen volledig serieus neemt, waardoor deze strenge en stijlvolle film zelfs surrealistische trekken krijgt. Hiëronymus staat een proces te wachten. Hij moet kiezen tussen zijn geliefde Romeinse en Griekse filosofen of zich exclusief wijden aan de Heilige Geschriften. In zijn befaamde visioen vecht hij tegen de twijfel. Hij trekt zich terug in de woestijn waar hij andere geleerden (en latere heiligen) ontmoet. Met sobere middelen maar grote inventiviteit roept Bressane de concrete en geestelijke wereld van de Heilige Hiëronymus op in een hoogst originele, uiterst stijlvolle en bovenal zeer beeldende film. Een film die de onverwoestbare oude teksten zorgvuldig volgt en tevens een grote visuele zuiverheid bereikt. En een film die nieuwsgierig maakt naar de eerdere films van Bressane, die dit jaar te zien zullen zijn in dit speciale Focus-programma.