Iran Is My Land

Iran Is My Land gaat over een jonge Iraanse schrijver, Sohrab, die een lijvig boek heeft geschreven over de klassieke dichtkunst. Voor de noodzakelijke publicatievergunning moet hij een bezoek brengen aan het ministerie voor Islamitische Kunst en Onderwijs in Teheran. Halverwege zijn reis krijgt hij autopech in de woestijn. Overmand door honger, dorst en vermoeidheid, verschijnen er allerlei dichters uit voorbije tijden aan hem. Elk van hen heeft een ander advies over hoe Sohrab zijn weg zou moeten vervolgen. Dichterlijke wijsheden, het hedonisme van Khayyam, praktische wijsheden van Sa'adi en de mystiek van Molavi, bestoken hem op zijn omweg naar de stad. Als hij vlak bij zijn einddoel is, in de vervuilde gangen van de metro van Teheran, schudt hij de poëten eindelijk van zich af. Maar zal Sohrab zijn boek nog wel kunnen publiceren, nu hij de dichterlijke wijsheden aan den lijve heeft moeten ondervinden? In dit lyrische sprookje - een eigenzinnig lesje in Iraanse dichtkunst - heeft Parviz Kimiavi de poëzie niet alleen als onderwerp gekozen, maar ook als vorm. In zijn veelgelaagde film worden onder de noemer van de heilig verklaarde poëzie terloops allerlei controversiële Iraanse kwesties aangeroerd, zoals de positie van vrouwen onder de islam, de censuur, het drinken van wijn en atheïsme. Kimiavi, die zelf zijn opleiding in Frankrijk genoot, bewijst met deze meesterlijke film dat poëzie de kloof tussen traditie en het moderne leven kan overbruggen.