Dois Córregos

Eind jaren zestig. De twee tienermeisjes Ana Paula en Lydia en de jonge vrouw Teresa, een soort voogdijzus van Ana Paula, brengen hun vakantie door op een kleine boerderij die gelegen is in Dois Córregos, een plaatsje op het snijpunt van drie grote rivieren. Ze komen daar in contact met Hermes, de vreemde, fascinerende oom van Ana Paula die ooit betrokken was bij extreem-linkse activiteiten. Ana Paula komt erachter dat haar oom zich in de boerderij verbergt totdat hij het land kan verlaten. Deze flashback op de jaren zestig beslaat het leeuwendeel van deze film die in het heden aanvangt, wanneer Ana Paula naar het platteland van Sao Paolo gaat om het huis dat ooit van haar ouders was terug te vorderen van de illegale bewoners. De zeer veelzijdige Carlos Reichenbach - hij is naast filmmaker ook cameraman en componist - heeft met veel visuele flair een bijzonder en soms idyllisch samenzijn van vier mensen neergezet. Muziek blijkt een belangrijk raakvlak te zijn: Ana Paula speelt piano (we horen Skriabin, Schumann, Chopin) en ook Hermes blijkt veel affiniteit te hebben met muziek. In de film zelf gaan de pianoklanken en de filmscore op ingenieuze wijze samen om de familiebanden, de conflicten en de sensualiteit tussen drie vrouwen en een man voelbaar te maken. Het op ware feiten gebaseerde Dois Córregos is een meeslepende, intelligente en gevoelige film waarin thema's als politiek, verlangen en nostalgie op subtiele maar dwingende wijze aaneengevlochten zijn.