Sombre

Jean rijdt door Frankrijk zonder bagage, op zijn marionettenpoppen en een wolvenvermomming na. De vrouwen die hij ontmoet - een hoer, twee call girls, zelfs een eenzame vrouw aan een bar - overweldigt hij, hij raast tegen hun lichamen, waarna hij ze levenloos achterlaat. Jean is onhandig, nauwelijks in staat tot communicatie; hij is als een granieten blok, levend in de marge van de samenleving, achtervolgd door jeugdherinneringen. Op een dag ontmoet hij Claire, die vanwege een stortregen een auto-ongeluk heeft gehad. Jean en Claire voelen zich tot elkaar aangetrokken. Claire is maagd. Misschien ziet ze iets van zichzelf in deze man, in zijn onhandigheid en gewelddadigheid. In elk geval ziet ze, in haar wanhoop, in Jean een uitweg, tot op zekere hoogte een bron van vitaliteit. Hun liefde is gedoemd kort te zijn, maar zal in beiden nog lang naklinken.Deze hypnotiserende, geheimzinnige film vermijdt elk psychologisch realisme en benadrukt de zintuiglijke ervaringen van Jean. Via een geheel eigen soort filmtaal - uit de hand gedraaide beelden, laag belichtingsniveau, gebrekkige continuïteit en beeldtextuur - worden de protagonisten in verticale (bergen) en horizontale (de zee) landschappen geplaatst, tegen loodgrijze luchten, donkere kamers en de nacht.'Een van de meest gewaagde, inventieve en verontrustende films van het jaar, een nachtmerrie-achtige visie, doordrongen van schoonheid.' (Piers Handling, filmfestival Toronto).