La sueur des palmiers

La sueur des palmiers (letterlijk 'het zweet van de palmen') is een kleurrijke metafoor van de veranderende normen en waarden op het Egyptische platteland die in gang werden gezet door de grote migratie van arme bewoners naar de rijke Arabische oliestaten aan de Perzische Golf. Vanuit het dorre woestijnlandschap trekt een bizarre karavaan door een klein oasedorpje in Boven-Egypte, waar palmbomen schaduw bieden tegen de brandende zon. De leider van de karavaan praat tegen de dorpsbewoners over verre landen vol schatten. Alle mannen sluiten zich aan bij de karavaan, behalve de jonge Achmed, die zijn eigen droom heeft: het beklimmen van de hoogste palm van zijn oasedorp. Hierin bevindt zich een palmwijn, een waar levenselixer dat Achmeds grootvader, nu verlamd en stom, beter zou kunnen maken. De vrouwen van het dorp, de mooie Salma voorop, beginnen Achmed langzaamaan als de man van het dorp te zien. Achmed voelt zich niet prettig in deze rol, maar wordt niettemin in het in zijn ogen sensuele, duistere, dagelijks leven van de vrouwen getrokken. Ondertussen sturen de migranten brieven naar huis, vol klachten over bittere vernederingen. Wanneer een drietal mannen terugkeert, merken ze dat Achmed volwassen is geworden en het hele dorp beïnvloedt. Achmed zal moeten sterven om hun gevoel van schande uit te wissen. Met zijn aandacht voor het platteland, het vergeten, gestorven zuiden en de problematiek van de migratie, vormt Palmwijn een uitzondering binnen de Egyptische cinema.