De stilte

Korshid is een tienjarig blind jongetje dat met zijn moeder in een klein dorp in Tadjikistan woont. Hij werkt als stemmer voor een instrumentenmaker. Nadereh is zijn voogdes; zij komt hem elke dag thuis ophalen. Ze functioneert als zijn ogen en leidt hem door de straten naar zijn bestemming. Korshid is verre van gehandicapt door zijn blindheid: dankzij zijn andere zintuigen ervaart hij de wereld om zich heen met een intens gevoel voor detail. Als hij op straat langs een stel broodverkopende meisjes loopt, bepaalt hij de kwaliteit van hun producten door zijn tastzin. Bovendien is zijn wereld rijk aan geluiden; hij geniet van de geluiden die anderen zouden negeren en verliest zich in de meeslepende harmonieën van het leven van alledag. Op een dag wordt hij meegevoerd door de muziek van een zwervende muzikant - de vier openingsnoten van Beethovens Vijfde.The Silence werd opgenomen in een klein dorp in de voormalige Sovjet-republiek Tadjikistan, net over de grens van Iran, waar de kledingvoorschriften een stuk minder stringent zijn dan in het buurland. Makhmalbaf, regisseur van onder andere Gabbeh, een film die ook zo'n schitterende kleuren had, zet de kleurige kleding van de vrouwen niet alleen in vanwege het cinematografische effect, maar ook om de sociale betekenis ervan. Zo lijken de zenuwen van Nadereh, als zij op een bepaald moment een soldaat met een automatisch geweer ziet, alles te maken te hebben met het feit dat ze niet aan de (Iraanse) kledingvoorschriften voldoet.