Unagi

The Eel, Imamura's eerste film sinds Black Rain (1989), won een Gouden Palm op het festival van Cannes. De proloog is karakteristiek voor Imamura. Nadat Yamashita, een kantoorklerk met een passie voor nachtelijke vistochtjes, te horen heeft gekregen dat zijn vrouw een minnaar heeft, steekt hij haar dood en meldt zich bij de politie. Het verhaal begint als Yamashita uit de gevangenis ontslagen wordt. Deze zwijgzame man, die eigenlijk alleen praat met een paling waarmee hij in de gevangenis 'vrienden' is geworden, wordt door de reclassering naar een klein plaatsje bij een rivier gebracht. Hij begint een kapperszaakje en wordt langzaamaan door de kleine gemeenschap opgenomen. Op een dag vindt hij een bewusteloze vrouw die een zelfmoordpoging heeft ondernomen. Deze Keiko herinnert hem aan zijn vrouw. Ze komt hem helpen in de kapperszaak, maar ondanks haar duidelijke avances houdt hij haar op afstand.Het sobere realisme waarmee Imamura de terugkeer van zijn protagonist in de samenleving tekent, wordt in de tweede helft van de film ingewisseld voor een veel complexer amalgaam van stijlen. De nevenpersonages worden steeds vreemder en allerlei tot dan toe onderhuidse emoties worden naar de oppervlakte gedwongen, hetgeen resulteert in een aantal fantastische slapstick-achtige scènes. Imamura schetst een portret van een mini-maatschappijtje rond de metafoor van de paling die, geboren in de prachtige Sargasso Zee, duizenden mijlen zwemt om ergens in de koude modder te gaan leven.