Tren de sombras: le spectre de Le Thuit

In de vroege ochtend van 8 november 1930 ging de Parijse advocaat Gérard Fleury op weg om het licht te vinden waarmee hij zijn pastorale film over de omgeving van het meer Le Thuit wilde besluiten. Diezelfde dag stierf hij onder nooit opgehelderde omstandigheden. Drie maanden eerder had hij een familiefilm gemaakt die de geneugten van de zomer en het buitenleven optekende. De tuin van kasteel Le Thuit leek daarin een immer zonnig paradijs, zonder context en los van de tijd.'We hebben geprobeerd een verklaring te vinden voor deze beelden, en voor de kracht ervan', schrijft regisseur Guerín in de synopsis. 'Om te beginnen was het noodzakelijk ze te situeren.' Hij vond de locatie en draaide er nieuw materiaal, in zwart-wit, maar niet aangetast door vocht, stof en tijd. Daarnaast bevat Tren de sombras ook scènes in kleur waarin wordt onderzocht wat zich voorafgaand aan de verdwijning van Gérard Fleury afspeelde.In de bijna geheel zwijgende en overtuigende nep-found-footage film van Guerín draait het niet zozeer om het mysterie van de verdwijning, maar om het spel van het licht, om reflecties van water, wind en regen die herinneringen oproepen aan het poëtische oeuvre van Renoir, père et fils. De regisseur vond zijn inspiratie in een tekst van Maxim Gorki, geschreven nadat hij een van de eerste voorstellingen van Lumières cinematograaf had gezien: 'Het is niet het leven maar zijn schaduw, het is niet beweging maar haar geluidloze geest (...) het is een trein van schaduwen.'