Kissed

Kissed gaat expliciet over necrofilie en toch is het een mooie, gevoelige, ja, haast keurige film. Lynne Stopkewich baseerde haar morbide, meer dan oorspronkelijke verhaal op een vertelling die ze vond in een bundel met erotica voor vrouwen (We So Seldom Look On Love van Barbara Gowdy). Stopkewich creëerde een zeer sympathieke en aantrekkelijke vrouwelijke necrofiel als hoofdpersoon: Sandra Larson (een bewonderenswaardige rol van Molly Parker), die al vanaf haar jongste jaren gefascineerd is door de dood en kadavers van dieren koestert. Als studente bemachtigt ze een baantje als leerling-lijkaflegger bij een uitvaartonderneming. Daar heeft ze haar eerste echt necrofiele ervaringen. 's Nachts sluipt ze terug naar het mortuarium waar ze overdag de lijken balsemt. Ze heeft een voorkeur voor de lijken van mooie jongemannen die ze met hemelse overgave berijdt. Als de medische student Matt toenadering tot Sandra zoekt, voelt ze zich gevleid, maar haar ware passie blijft uitgaan naar haar dode minnaars.Ondanks het verhaal en de thematiek heeft de film geen enkel element van trash of gore. Stopkewich vond een haast serene manier om de seksuele omgang met dode lichamen te verbeelden. Haar voorkeur voor een vrouwelijke necrofiel maakt haar verwant met Cindy Sherman die in haar Office Killer (zie aldaar) ook sterke, de dood liefhebbende vrouwen opvoert en in zekere zin ook met Maria Beatty (zie aldaar) die haar performances met seksueel zeer agressieve vrouwen op film vastlegde. (GjZ)