Ethnische Idyllen

Uitgangsmateriaal voor deze installatie zijn documentaire opnamen van ontmoetingen met bewoners van enkele Noord-Adriatische eilanden in het huidige Kroatië kort na het einde van de oorlog. Het is een documentaire waarin in de vorm van een kort zwijgen, een aarzeling, of in de ostentatieve demonstratie van een levensopvatting de gespletenheid van de Heimat duidelijk wordt gemaakt. De uitdrukking van lichamen en gezichten zegt vaak even veel als de clichés waarmee velen zich afschermen van hun voormalige Servische buren. Mannen die ogenschijnlijk ongedeerd uit de oorlog zijn teruggekeerd, worden voor een even nieuw als moeizaam begin gezet. Economisch overleven is een van de eerste doeleinden. Vrouwen die tijdens de oorlog thuis zijn gebleven, klagen hun nood over een oorlog die voor hen niet te plaatsen was, maar waarin ze zelf wel een eenduidige plaats moesten bepalen.De bezoeker van deze film ziet de beelden op twee projectieschermen. Men kan links of rechts een beeld volgen, terwijl het geluid centraal gehouden is en houvast biedt. Vaak worden dezelfde mensen geportretteerd, waarbij er tussen beide schermen een 'tijdsverschil' is: de maker heeft op verschillende momenten dezelfde locaties bezocht, zodat de invloed van de oorlog in de tijd zichtbaar en voelbaar gemaakt is.