Un air de famille

In zijn komedie Un air de famille neemt Klapisch het instituut familie onder vuur. In de film maken we kennis met een op het eerste gezicht redelijk normaal Frans gezin: in het openingsshot maakt moeder de buren met veel verbaal geweld duidelijk dat haar favoriete zoon Philippe op televisie te zien is. In het aftandse café 'Le père tranquille', dat vader aan jongste zoon Henri heeft nagelaten, verzamelt de familie zich om de verjaardag van Philippes enigszins idiote vrouw Yolanda te vieren. Dochter Betty is dertig en ongetrouwd, een probleemgeval dus. Ze heeft een stiekeme relatie met barkeeper Dennis, de enige die een zekere objectiviteit ten opzichte van de familieverhoudingen tentoonspreidt. De onderhuidse spanning wordt er niet minder op wanneer Henri's vrouw aankondigt niet te zullen komen omdat ze over hun relatie wil nadenken.Klapisch steekt niet onder stoelen of banken dat hij zijn film op een toneelstuk baseerde: behalve voor een aantal verhelderende flashbacks wordt het café nauwelijks verlaten. De regisseur gebruikt deze eenheid van plaats om de claustrofobische aspecten van het familieleven te benadrukken. De lichtheid en levendigheid van het script van Bacri en Jaoui, die zelf de rol van respectievelijk zoon Henri en dochter Betty voor hun rekening nemen, biedt de acteurs alle mogelijkheden om te schitteren. Speciale vermelding verdienen Claire Maurier (de moeder) en Catherine Frot als de gekke Yolanda, uiteindelijk de meest eerlijke en warme van het stel.