Als een reportage ogende debuutfilm die gedragen wordt door hoofdrolspeelster Valeria Bruni-Tedeschi. Zij is - spelen is hier niet het juiste woord - Martine, een meisje of jonge vrouw van vijfentwintig met een ogenschijnlijk alledaags verdriet: haar relatie met François is ten einde en ze heeft het gevoel dat de wereld om haar heen langzaam afbrokkelt. Op haar werk reageert ze geïrriteerd en onverschillig en daarbui¡ten heeft ze relaties die ze afbreekt voor ze goed en wel begonnen zijn. Ze weigert te accepteren dat François geen deel meer uitmaakt van haar leven, achtervolgt hem op straat, schopt een scène en eist een bevredigende verklaring die de verbouwereerde François niet kan geven. Kleine incidenten verergeren de crisis van Martine haast onmerkbaar. Als ze na een klein ongeval bij de eerste hulp belandt, stort haar wereld plotseling ineen. Ze wordt opgenomen en voor ze het weet is ze een psychiatrische patiënt; de scheidslijn tussen normaal en gek blijkt flinterdun.Als patiënt legt Martine een wonderlijke energie aan de dag. Ze ontfermt zich over medepatiënten en probeert hun liefdesle¡ven te organiseren. Ze regelt ontmoetingen voor mensen die daar eigenlijk helemaal niet van gediend zijn. Dit levert prachtige humoristische scènes op die improviserend tot stand lijken te zijn gekomen. De leiding van de instelling kan het minder waarderen en Martine wordt weggestuurd. Ze ziet echter kans haar wereldje voor nog één definitieve keer bijeen te brengen.
- Filmmaker
- Laurence Ferreira Barbosa
- Productieland
- Frankrijk
- Jaar
- 1993
- Festivaleditie
- IFFR 1994
- Lengte
- 103'
- Medium/Formaat
- 35mm
- Internationale titel
- Normale mensen hebben niets bijzonders
- Taal
- Frans
- Producent
- Gemini Films
- Sales
- Mercure Distribution
- Distributeur
- EYE Film Institute Netherlands