La macchina ammazzacattivi

Een van Rossellini's zeldzame komedies is een fabel over een camera die kan doden. Het zou bijna een parodie kunnen zijn op het politieke streven van het neorealisme: de camera vangt de waarheid, maar de waarheid kan gevaarlijk zijn. Rossellini heeft de film niet zelf voltooid; het opgenomen materiaal werd verzameld en een paar jaar later uitgebracht zonder dat Rossellini er de laatste hand in had. Dit neemt niet weg dat kenners, onder wie de Italiaanse criticus en festivaldirecteur Adriano Aprá, de film beschouwen als een belangrijke en te weinig bekende film in het oeuvre van Rossellini.