Forbrydelsens element

Forbrydelsens element is een 'postmoderne film noir' die toen hij uitkwam heftige en verdeelde reacties opriep. Het is Von Triers eerste lange speelfilm en het eerste deel van de trilogie die hij afrondde met Europa. Politie-inspecteur Fisher, wiens onderzoek naar een moord is vastgelopen, bezoekt in Caïro een Egyptische psychoanalyticus aan wie hij onder hypnose zijn verhaal vertelt. Hij onderzoekt een serie moorden op kinderen die lottobriefjes verkochten. Omdat het onderzoek stagneerde zocht hij hulp bij zijn vroegere leermeester Osborne, die ook betrokken is bij het onderzoek. Deze Osborne heeft ooit in zijn boek Element of crime de onderzoeksmethode geformuleerd die voorschrijft dat een detective in de huid van de moordenaar moet kruipen. Van Osborne heeft Fisher te horen gekregen dat een zekere Harry Grey de hoofdverdachte is. Na veel verwikkelingen, tijdens welke Fisher de prostituée Kim ontmoet die als gids van zijn speurtocht fungeert en, naar later blijkt, ook het kind draagt van Grey, komt de film op een punt waar personages, motieven en moorden in elkaar gaan overlopen. De speurtocht van Fisher naar de moordenaar blijkt dan in feite een speurtocht naar zijn eigen identiteit.Dankzij een belichting met monochroom natriumlicht hebben de beelden in Forbrydelsens element een goudachtig waas over zichgekregen, waarin de felle kleuren die soms gebruikt worden een extra sterk effect hebben. Over deze collage van surrealisme, thriller, Orson Welles, Fritz Lang en psychoanalyse schreef Pam Cooke in Monthly Film Bulletin: 'Forbrydelsens element might be taken as the record of a young man's obsessional fascination with, and need to reject, the great cinemas of the past and their father figures.'