Douro, faina fluvial

  • 18'
  • Portugal
  • 1931
De Oliveira werd afgelopen december honderd jaar oud, terwijl hij zijn 46ste speelfilm aan het draaien was. Oliveira is de enige nog levende filmmaker die in de tijd van de stomme film heeft gewerkt. In de eerste veertig jaar van zijn loopbaan maakte hij vooral documentaires en slechts drie speelfilms, mede als gevolg van de politieke situatie in Portugal. Met een energie en een creativiteit die voor een man van zijn leeftijd vrij uitzonderlijk zijn, maakt hij de laatste jaren gemiddeld één film per jaar. Neen of de ijdele roem van bevelen (1990), Vale Abraão (1993) en Je rentre a la maison (2002) hebben hem, volgens veel filmcritici, definitief een plaats bezorgd tussen Europese filmgrootheden als Bergman, Antonioni en Bresson.
Oliveira's filmdebuut is een oogstrelend documentairegedicht over het leven en werk langs de grootste rivier in de streek rond Porto waar de regisseur geboren is. Douro, faina fluvial, enorm geliefd door critici en kunstenaars als Luigi Pirandello, geeft blijk van Oliveira’s ongelooflijke oog en gevoel voor ritme. Hoewel Hollywood in 1927 de geluidsfilm al verwelkomd had, bleef de filmindustrie in Portugal sterk onderontwikkeld en werden er tot in de jaren ’30 stomme films gemaakt. (Harvard Film Archive)
  • 18'
  • Portugal
  • 1931
Filmmaker
Manoel de Oliveira
Productieland
Portugal
Jaar
1931
Festivaleditie
IFFR 1988
Lengte
18'
Medium/Formaat
35mm
Taal
geen dialoog
Productiebedrijf
M O Films, Lda
Scenario
Manoel de Oliveira
Editor
Manoel de Oliveira
Filmmaker
Manoel de Oliveira
Productieland
Portugal
Jaar
1931
Festivaleditie
IFFR 1988
Lengte
18'
Medium/Formaat
35mm
Taal
geen dialoog
Productiebedrijf
M O Films, Lda
Scenario
Manoel de Oliveira
Editor
Manoel de Oliveira