Gelegenheitsarbeit einer Sklavin

"Om zichzelf kinderen te kunnen veroorloven" verdient Roswitha Bronski met illegale abortussen de kost voor het gezin, drie kinderen en een stuk onbenul van een echtgenoot, die haar konstant krenkt met haar onbelezenheid, kankert over het kabaal in huis. Wanneer de arts die haar moeilijke gevallen overneemt haar commissie niet uitbetaalt en ze daarna door een collega bij de politie wordt gemeld, moet hij een baantje nemen bij een chemisch concern. Zij richt haar energie op politieke actie, wil referaten schrijven, leert een lied van Brecht uit het hoofd en spoort aan tot protest wanneer het gerucht gaat dat de chemische fabriek naar Portugal wordt verplaatst waardoor alle arbeiders zonder werk zullen komen. De fabriek blijft maar haar man wordt door haar acties ontslagen, zodat ze opnieuw gedwongen is de kost te verdienen: ze begint een eetkiosk, haar bratwursten verpakkend in politieke vlugschriften. Kritieken: Alexander Kluges nieuwe film werkt als een onverhoopte bevrijding. "Gelegenheitsarbeit einer Sklavin" is een bewonderenswaardig knappe, gevoelige en dappere film. Een film die het bewustzijn en de zintuigen opent en scherpt voor het ervaren van de tastbare betrekkingen tussen mensen en de moeilijkheden in relaties die veranderd, opgelost willen zijn. Je voelt na deze film hoe je te lang en geduldig roofbouw op je eigen fantasie hebt laten plegen: de lust komt op jezelf een nieuw doel voor ogen te stellen, de moed om je direkter en betrokkener met de wereld om je heen bezig te houden. -Siegfried Schrober in Der Spiegel, 10-12-1973