Deadly Love Poem

Een vrouw op de voorgrond van het beeld kijkt toe hoe gebeurtenissen zich ontvouwen in een kamer. Plotseling zien we haar dubbelganger, die tot dan toe achter haar verscholen ging, en voltrekt zich een drama. Is dit een listige horror-detective-thriller van Dario Argento of Brian de Palma? Nee, het is een bijzonder, onverwacht gebaar van de Indonesische meester Garin Nugroho, die zijn voorliefde voor bovenaardse fantasy combineert met talloze elementen uit de populaire cultuur. Nugroho, de afgelopen 27 jaar een vaste gast in Rotterdam, bouwde een indrukwekkend oeuvre op dat bestaat uit speelfilms, documentaires en shorts, waaronder het veelgeprezen Opera Jawa, dat werd geselecteerd voor IFFR 2007. 

Het verhaal over een mysterieuze seriemoordenaar in de wereld van kunst en haute couture is schatplichtig aan de algemene vorm van het giallo-genre. Maar Nugroho gebruikt dat kader alleen voor Indonesische mythologie en spiritualiteit. Maskers, slangen, kledingstoffen, trancedansen; die hele iconografie krijgt een nieuwe, frisse zeggingskracht in Deadly Love Poem. Ook de moderne psychologische daderprofilering sluit naadloos aan bij de intergenerationele trauma's van het gezinsleven en de culturele beperkingen.

Met de continue soundtrack, de altijd bewegende camera, en de verbluffende kleuren en sets is Deadly Love Poem een stimulerende correctie op de huidige snobistische en trendy 'arthousehorror'. Nugroho respecteert de oude en nieuwe tradities en vermengt die tot een verrassend, bedwelmend delirium.

– Adrian Martin