In een afgelegen bergdorp in het noordwesten van China, nabij een nucleair testgebied, verkoopt de straatarme Xiaolin zijn bloed om het schoolgeld van zijn dochter te kunnen betalen. Samen met zijn vrouw Xiaojuan probeert hij een handeltje op te zetten. Dat lijkt in eerste instantie uiterst lucratief, maar dan slaat het noodlot toe: Xiaolin en Xiaojuan blijken beiden besmet met hiv. Net zoals duizenden andere stakkers, die illegaal hun bloed verkopen om zoiets essentieels als water te kunnen kopen. Black Blood, ondersteund door het Hubert Bals Fonds, vertelt een klein, persoonlijk verhaal tegen de achtergrond van een ecologische ramp. In de vallei waar de film werd opgenomen, is ook in werkelijkheid bijna geen water meer voorradig. ‘Water is er waardevoller dan bloed, en veel dorpen zijn al verlaten’, aldus regisseur Zhang Miaoyan. Zhang filmt de arme scharrelaars ruim twee uur lang in hypnotiserend zwart-wit en - heel kortstondig - in al even bedwelmende kleuren.